Treść pytania
Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: podejmowanych w Lublinie działań związanych z partycypacyjnym zarządzaniem,
poprzez wypełnienie załączonej do wniosku ankiety.
Treść odpowiedzi
Odpowiadając na wniosek złożony za pośrednictwem poczty elektronicznej, o udostępnienie informacji publicznej w zakresie podejmowanych w Lublinie działań związanych z partycypacyjnym zarządzaniem, poprzez wypełnienie załączonej do wniosku ankiety informuję, że w ocenie organu, do którego skierowano wniosek, nie może on zostać zrealizowany w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764 z późn. zm.) z uwagi na to, że Krajowy Instytut Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa, jako podmiot realizujący zadania publiczne i dysponujący majątkiem publicznym, nie mieści się w kategorii podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Krąg podmiotów uprawnionych do uzyskania informacji publicznej określa art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Używając w art. 2 ust. 1 ustawy pojęcia "każdemu", ustawodawca precyzuje zastrzeżone w Konstytucji obywatelskie uprawnienie, wskazując, że każdy może z niego skorzystać na określonych w tej ustawie zasadach. Zwrot "każdy" należy rozumieć jako każdy człowiek lub podmiot prawa prywatnego. Termin "każdy" nie może być inaczej rozumiany, zważywszy na cel i sens ustawy o dostępie do informacji publicznej, przyjętej dla urzeczywistnienia idei transparentności władzy publicznej. Takie rozumienie pojęcia "każdemu" potwierdza stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, zaprezentowane w wyroku z dnia 25 maja 2009 r., o sygn. akt SK 54/08." Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. II SAB/Wa 386/12 (Baza Orzeczeń LEX nr 1246684) stwierdził: "Ustawa o dostępie do informacji publicznej służy realizacji konstytucyjnego prawa dostępu do wiedzy na temat funkcjonowania organów władzy publicznej. Prawo dostępu do informacji publicznej przysługuje zatem jedynie obywatelowi i podmiotowi prawa prywatnego. Jest bowiem publicznym prawem podmiotowym, przy wykorzystaniu którego obywatel oraz podmiot zrównany z nim w pozycji prawnej sprawuje kontrolę funkcjonowania organów władzy publicznej.
Zatem przedmiotowe prawo przysługuje tylko tym, którzy pozostają poza strukturą organów władzy publicznej dysponujących informacją publiczną. Nie jest to prawo konstytucyjne, z którego miałyby korzystać podmioty publiczne, chcące uzyskiwać informacje o innych podmiotach publicznych. Wykonywanie ustawowych zadań organów administracji nie może bowiem odbywać się przy wykorzystaniu ustawy, której celem jest zagwarantowanie obywatelom prawa do informacji publicznej. Ustawa ta służy bowiem realizacji konstytucyjnego prawa obywateli do uzyskania informacji o działaniach władzy i sprawach publicznych, a nie przekazywaniu informacji między organami władzy publicznej, czy też między organami władzy publicznej, a podmiotami, które dysponują majątkiem publicznym.
Prawo do informacji publicznej należy traktować jako prawo do bycia poinformowanym, które zostało przewidziane jako instrument szeroko rozumianej kontroli społecznej, sprawowanej wobec organów władzy publicznej i innych podmiotów, którym przysługuje tzw. imperium publiczne w celu wykonywania zadań publicznych.
Krajowy Instytut Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa wraz z funkcjonującym w jego ramach Obserwatorium Polityki Miejskiej, w imieniu którego Pani występuje, to państwowa jednostka organizacyjna, wyodrębniona pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, która prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe ukierunkowane na ich wdrożenie i zastosowanie w praktyce. Instytut został utworzony na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2017 r. w sprawie połączenia Instytutu Rozwoju Miast i Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Krajowy Instytut Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w celu realizacji nałożonych nań zadań publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158 z późn. zm.).
Uznać zatem należy, że występuje Pani w imieniu podmiotu publicznego, realizującego zadania publicznie a tym samym zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Podmiotowi zaś o takim charakterze nie przysługuje uprawnienie do kontrolowania działalności innego podmiotu publicznego przy użyciu ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Jednocześnie informuję, że organ, do którego skierowano powyższy wniosek nie ma kompetencji do samodzielnej zmiany kwalifikacji wniosku złożonego w trybie dostępu do informacji publicznej. Aby zatem uzyskać żądane dane, proponuję podjęcie działania w oparciu o administracyjne przepisy ustrojowe lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty pomiędzy podmiotami administracji publicznej.
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
24-05-2018 08:01 | Anna Gaj | Utworzenie dokumentu na podstawie sprawy nr KP-PP-I.1431.138.2018 | Wersja aktualnie wyświetlana |