Treść pytania
Treść odpowiedzi
Do Urzędu Miasta Lublin wpłynął wniosek o udzielenie informacji publicznej w zakresie kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem pozwolenia na budowę ciągu pieszo – jezdnego KX1 na działce 34/15 obr. 29 ark. 3, kopii zatwierdzonego projektu budowlanego oraz odbioru drogi przez Nadzór Budowlany.
We wniosku wskazuje Pan, że informacje te są niezbędne ze względu na prowadzone postępowania sądowe o ustalenie służebności przechodu i przejazdu do funkcjonującego lokalu żłobka i przedszkola po działkach prywatnych.
Odnosząc się do powyższych okoliczności sprawy oraz mając na względzie wykładnię funkcjonalną i cel prawa do informacji publicznej informuję, że w ocenie organu, do którego skierowano wniosek, nie stanowi on żądania dostępu do informacji publicznej i nie może być zrealizowany w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764). W doktrynie wskazuje się, że istotą regulacji ustawowych realizujących konstytucyjne prawo do informacji jest ochrona „prawa obywatela do swoistej kontroli działań organów demokratycznego państwa, mających bezpośredni lub pośredni wpływ na sytuację prawną lub ekonomiczną tego obywatela. Celem tak rozumianego prawa do informacji jest (...) zapewnienie jawności życia publicznego, przejrzystości działań organów państwa i innych instytucji wykonujących zadania publiczne, a w konsekwencji zapewnienie jakim pozwala na to system demokratycznego państwa prawnego".
W konsekwencji prawo do informacji publicznej „ma służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu, związanemu z funkcjonowaniem struktur państwowych i publicznych. Celem ustawy nie jest więc (...) zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania informacji wprawdzie publicznych, lecz przeznaczonych dla celów handlowych, naukowych, edukacyjnych, zawodowych itp." (por. J. Drachal, Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej [w:] J. Góral, R. Hauser, M. Sawicka-Jezierczuk, J. Trzciński, Sądownictwo konstytucyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980–2005, Warszawa 2005, s. 147). Podobne akcentowanie celu i funkcji prawa do informacji publicznej widać w orzecznictwie sądowym. Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 1 października 2010 r. (sygn. akt I OSK 1149/10), prawo to jest jednym z najważniejszych praw w katalogu praw obywatelskich i politycznych. Ma służyć tworzeniu społeczeństwa obywatelskiego, poprzez zwiększanie transparentności w działaniach władzy publicznej, chronić i umacniać zasady obowiązujące w demokratycznym państwie prawa, wreszcie zapewniać społeczną kontrolę nad działaniami organów władzy publicznej.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że uzyskanie wnioskowanych informacji nie wypełnia celu kontroli władzy publicznej, funkcjonowania instytucji publicznej, istniejących w ramach jej procedur, wyznaczonych zadań czy procesu ich realizacji, ale zmierza do uzyskania informacji w odniesieniu do prywatnego interesu tj. postępowania sądowego (por. wyrok WSA w Gliwicach sygn. IV SAB/GI29/15).
Podkreślenia wymaga fakt, że do spraw publicznych nie należą sprawy prywatne, nawet wówczas gdy znajdują się w dyspozycji organów władzy publicznej.Z tych powodów, organ zobowiązany uznał, że wniosek nie spełnia przesłanki przedmiotowej, która w myśl postanowień ustawy o dostępie do informacji publicznej, decydowałaby o istnieniu obowiązku udostępnienia informacji publicznej zgodnie z zasadami i trybem określonym w treści tego aktu.
Z uwagi na to, że żądane informacje nie mają charakteru informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 cyt. ustawy o dostępie do informacji publicznej organ nie ma podstaw do wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji, a jedynie zobowiązany jest do zawiadomienia o tym wnioskodawcy.
Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że prawo do informacji publicznej obejmuje prawo do bycia poinformowanym o danym zjawisku i nie może być utożsamiane z prawem do uzyskania kopii dokumentów uwierzytelnionych za zgodność z oryginałem. Prawa uzyskania dostępu/wglądu do dokumentu, nie tylko urzędowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie należy utożsamiać z prawem do uzyskania kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem. "Poświadczenie zgodności z oryginałem kopii dokumentu służy nadaniu tej kopii mocy dokumentu urzędowego. Tymczasem z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a cyt. ustawy wynika, że przedmiotem udostępnienia jest treść dokumentów urzędowych, nie zaś dokumenty urzędowe. Oznacza to, że ustawa o dostępie do informacji publicznej nie nakłada na adresata wniosku obowiązku doręczania odpisu żądanego dokumentu. Oczywiście, istnieje możliwość wydawania odpisów czy kopii uwierzytelnionych, ale nie będzie to postępowanie realizowane na podstawie i w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, lecz zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2016 r.poz. 1827) po uiszczeniu opłaty zgodnie z przepisami tej ustawy.
Ponadto, wydanie z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, zgodnie z przepisem art. 73 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz.23 ze zm.), przysługuje wyłącznie stronie postępowania administracyjnego oraz uczestnikom postępowania na prawach strony, jeżeli organ uzna, iż jest to uzasadnione ważnym interesem strony.
Poświadczanie za zgodność z oryginałem otrzymywanych kopii dokumentów na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej nie stanowi elementu składowego procesu udostępniania informacji publicznej.
Biorąc powyższe pod uwagę, proszę przyjąć przedstawione wyżej stanowisko organu za wiążące.
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
25-06-2021 12:29 | Kamila Karamon | poprawa formatowania publikacji | Wersja aktualnie wyświetlana |
17-02-2017 | Joanna Kapica-Tokarczyk | Utworzenie dokumentu | Zobacz |