Treść pytania
Część I
Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: wskazania bądź udostępnienia, w jakim dokumencie miasta mogę znaleźć informacje o cenach urzędowych za przejazd taksówkami osobowymi na terenie Lublina.
Część II
W odpowiedzi na wezwanie z dnia ... września 2017 r. o uzupełnienie wniosku o udostępnienie informacji pozwalam sobie zauważyć, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych wniosek anonimowy jest wiążący dla podmiotu zobowiązanego do udzielania informacji publicznej. Podmiot ten może wezwać wnioskodawcę (w trybie art. 64 § 2 kpa), do ujawnienia swojej tożsamości (i podpisania wniosku) tylko w przypadku, gdy: a) powstaje potrzeba pokrycia kosztów; b) żądana informacja ma charakter informacji przetworzonej; c) konieczne jest wydanie decyzji odmawiającej udzielenia informacji ze względu na ochronę tajemnicy (por. wyroki NSA z 16 grudnia 2009 r., I OSK 1002/09 I OSK 1003/09; też wyr. NSA z 21.07.2017 r., I OSK 1533/15; wyr. NSA z 17.03.2016, I OSK 1452/15; wyr. NSA z 17.03.2016 r., I OSK 1411/15; wyr. NSA z 17.03.2016 r., I OSK 1400/15; wyr. NSA z 17.03.2016 r., I OSK 1088/15; wyr. NSA z 12.02.2016 r., I OSK 1238/15; wyr. NSA z 12.02.2016 r., I OSK 1280/15).
Ponieważ żaden ze wskazanych trzech przypadków nie zachodzi w niniejszej sprawie, proszę o udostępnienie żądanej przeze mnie informacji na podstawie wniosku z ... września 2017 r.
Treść odpowiedzi
Część I
Do Urzędu Miasta Lublin wpłynęło za pośrednictwem poczty elektronicznej pismo o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: wskazania bądź udostępnienia, w jakim dokumencie miasta mogę znaleźć informacje o cenach urzędowych za przejazd taksówkami osobowymi na terenie Lublina.
Przedmiotowe pismo, oprócz adresu poczty elektronicznej, z którego zostało skierowane (...) nie zawiera wskazania osoby wnioskodawcy. Trudno bowiem za takie uznać wskazanie samego imienia (...).
Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej, jak w każdym innym postępowaniu, koniczne jest ustalenie podmiotu, wobec którego mają być podjęte czynności związane z realizacją wniosku (por. I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016, s. 67).
W wyroku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (sygn. akt , II SAB/Ol 33/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie stwierdził, że to, że prawo do informacji publicznej przysługuje „każdemu” nie oznacza, że wnioskodawca może być anonimowy. Pod pojęciem „każdego” należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę nieposiadającą osobowości prawnej. Wskazanie zatem przez wnioskodawcę danych pozwalających na jego identyfikację jest minimalnym wymaganiem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 13 grudnia 2016 r. (sygn. akt II SAB/Ol 89/16) stwierdził, że brak wskazania danych osoby ubiegającej się o udzielenie informacji publicznej jest istotnym brakiem wniosku, ale takim, który może być uzupełniony przez wnioskodawcę.
Postępowanie o udzielenie informacji publicznej stanowi procedurę szczególną i przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) – dalej „k.p.a.” - stosuje się w niej jedynie w ograniczonym zakresie. Sama ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) – dalej u.d.i.p.” - nie zawiera regulacji wprost odnoszących się do trybu uzupełniania braków formalnych wniosku. Nie oznacza to jednak, że w razie pojawienia się istotnych braków formalnych we wniosku, uniemożliwiających jego rozpatrzenie, organ zwolniony jest z konieczności podejmowania jakichkolwiek działań i nie posiada żadnych instrumentów prawnych pozwalających na sanowanie wadliwej czynności strony. Mając na uwadze przepisy art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 2 oraz 16 ust. 2 u.d.i.p., której z jednej strony nakładają na podmiot zobowiązany obowiązek informowania strony o braku możliwości udzielenia informacji w określonym ustawowo terminie, w określonej przez wnioskodawcę formie, a z drugiej strony art. 16 u.d.i.p. nakazujący stosować przepisy k.p.a. w określonym w tym przepisie zakresie, nie sposób uznać, że organ nie ma obowiązku wezwania strony do podania niezbędnych danych. Dopiero bezskuteczność takiego wezwania może stanowić podstawę do braku rozpoznania wniosku (por cyt. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2016 r. sygn. akt II SAB/Ol 89/16).
Organ zobowiązany do udzielenia informacji publicznej ma zatem pełne prawo domagać się danych, które pozwolą na należyte określenie podmiotu, wobec którego mają być podjęte czynności związane z realizacją wniosku. Brak informacji co do autora wniosku uniemożliwia organowi zweryfikowanie, czy pochodzi od osoby fizycznej, czy od przedstawiciela bliżej nie określonego podmiotu publicznego, czy też wiadomość elektroniczna została wygenerowana automatycznie przez system teleinformatyczny, tzw. spam (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt IV SAB/Gl 108/15). Ponadto pisma składane w sprawach indywidualnych przez podmioty, których interesów te sprawy dotyczą, nie mają waloru informacji publicznej. Brak zatem wskazania osoby wnioskodawcy uniemożliwia stwierdzenie, czy przepisy u.d.i.p. będą miały w ogóle zastosowanie.
Uprawnienia organu w podanym zakresie nie niweczy fakt, że udzielenie informacji publicznej nie jest uzależnione od wykazania przez wnioskodawcę interesu prawnego lub faktycznego. Pojęcie interesu jest kategorią prawa materialnego, podczas gdy oznaczenie wnioskodawcy pozostaje w sferze prawa procesowego.
Biorąc powyższe pod uwagę, w związku z przepisem art. 2 ust. 1 u.d.i.p., wzywam do uzupełnienia braku formalnego wniosku z dnia 18 września 2017 r. poprzez wskazanie osoby (imię i nazwisko w przypadku osoby fizycznej, nazwa w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej) – w terminie siedmiu 7 dni od daty otrzymania niniejszego wezwania. Nieusunięcie wyżej wymienionego braku wniosku w powyższym terminie uniemożliwi organowi prawidłową weryfikację wniosku oraz spowoduje pozostawienie go bez rozpoznania. Dopiero bowiem wstępne ustalenia co do strony podmiotowej wnioskodawcy (wykazania przesłanki pochodzenia wniosku od osoby fizycznej, osoby prawnej bądź jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej) a następnie ewentualnie strony przedmiotowej (charakteru żądanej informacji) oraz charakteru podmiotu, do którego skierowano żądanie, mogą pozwolić na obranie właściwego sposobu i trybu jej udzielenia.
Część II
Odpowiadając na wniosek o udostępnienia informacji publicznej dotyczącej cen urzędowych za przejazd taksówkami osobowymi na terenie Lublina, uzupełniony w dniu ... października poprzez potwierdzenie, że nadesłana wiadomość elektroniczna nie jest tzw. spamem i pochodzi od osoby (fizycznej) informuję, że Rada Miasta Lublin uchwałą nr 749/XXXI/2005 z dnia 19 maja 2005 r. - w sprawie określenia strefy cen (stawki taryfowe) obowiązujących przy przewozie osób i ładunków na terenie miasta Lublin - ustaliła jedynie jedną strefę cen, przyjmując tym samym jednolite kryteria obliczania należności za usługę transportową. Nie określono natomiast cen urzędowych. Treść uchwały jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej Samorządu Miasta (BIP) Lublin pod linkiem: Uchwała Nr 749/XXXI/2005 Rady Miasta Lublin z dnia 19 maja 2005 r.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że ceny za usługi za przewóz osób i ładunków taksówkami są cenami wolnorynkowymi, które ustala przedsiębiorca (taksówkarz). W tym miejscu należy odnieść się do postanowień uchwały nr 1017/XL/2010 Rady Miasta Lublin z dnia 25 marca 2010 r. - w sprawie wprowadzenia dodatkowego oznaczenia taksówek osobowych zarejestrowanych na terenie miasta Lublin wraz z załącznikami, która określa obowiązek umieszczenia w każdej taksówce w widocznym miejscu, informacji w postaci cennika usług za przejazd obejmujący:
- wysokość stawki początkowej
- stawkę należności za jeden kilometr przejazdu w dwóch strefach
- stawkę należności za jedną godzinę postoju.
Treść wymienionej uchwały znajduje się w BIP pod linkiem: Uchwała nr 1017/XL/2010 z dnia 25.03.2010 r.
Odnosząc się natomiast do uwag dotyczących związania organu każdym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, w tym anonimowym, należy stwierdzić, że są one zasadne jedynie w kontekście braku kompetencji organu do żądania wykazywania interesu prawnego lub faktycznego, czego organ nie negował w poprzednim piśmie. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalił się bowiem pogląd, że pojęcie interesu (prawnego, faktycznego) jest kategorią prawa materialnego, podczas gdy oznaczenie wnioskodawcy pozostaje w sferze prawa procesowego (por. wyrok z dnia 12 kwietnia 2012 r. WSA w Olsztynie, syg. akt II SAB/Ol 33/12). Oznacza to, że, wprawdzie od wnioskodawcy nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego, jednakże konkretne żądanie udzielenia informacji musi podlegać wstępnej ocenie pod kątem tego, czy mamy do czynienia z informacją o sprawach publicznych ważnych i interesujących dla ogółu. Wymaga to od podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji obiektywizacji treści wniosku, natomiast podmiot wnioskujący o udzielenie informacji powinien mieć obiektywny a nie subiektywny interes w jej uzyskaniu (por. wyrok z dnia 12 września 2006 r. WSA we Wrocławiu, sygn. akt IV SA/Wr 568/06).
Ponadto, w sytuacji wystąpienia uzasadnionych obaw, że wiadomość elektroniczna (wniosek) została wygenerowana automatycznie przez system teleinformatyczny (tzw. spam), jak miało to miejsce w niniejszej sprawie, organ ma pełne prawo oczekiwać od wnioskującego potwierdzenia, choćby drogą poczty elektronicznej, że wniosek nie jest tzw. spamem i pochodzi od osoby (por. wyrok z dnia 17 listopada 2015 r. WSA w Gliwicach, sygn. akt IV SAB/Gl 108/15).
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
17-02-2021 09:51 | Joanna Kapica-Tokarczyk | korekta omyłki pisarskiej | Wersja aktualnie wyświetlana |
28-01-2021 10:02 | Kamila Karamon | aktualizacja sposobu wyświetlania linków we wniosku | Zobacz |
21-02-2018 09:36 | Anna Gaj | Korekta omyłki pisarskiej | Zobacz |
19-02-2018 11:36 | Anna Gaj | Wprowadzenie dokumentu | Zobacz |