Treść pytania
Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wykazu działek w Alei Warszawskiej, ul. Głównej i ul. Kmiecej posiadających ważne decyzje pozwolenia na budowę.
Treść odpowiedzi
W ocenie organu, do którego skierowano wniosek, nie może on zostać zrealizowany w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej- dalej u.d.i.p. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1764) z uwagi na to, że Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Lublinie, nie mieści się w kategorii podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej, określonych w art. 2 ust. 1 u.d.i.p.
Przepis art. 4 ust. 1 u.d.i.p. stanowi, że obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że zarówno Urząd Miasta Lublin, jak i Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Lublinie są podmiotami zobowiązanymi na gruncie u.d.i.p. do udostępnienia informacji, mającej charakter informacji publicznej będącej w jej posiadaniu.
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Lublinie należy zaliczyć zgodnie z powyższym przepisem do jednostek organizacyjnych, w której jednostka samorządu terytorialnego ma pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów oraz posiada osobowość prawną zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577).
Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2017, poz. 827) Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.
Wobec powyższego organ uznał, że spółka jest podmiotem działającym w sferze zadań publicznych, świadczącym usługi o charakterze użyteczności publicznej. Stwierdzić zatem należy, że ze względu na realizację zadań publicznych, należy ona do kręgu podmiotów „zobowiązanych na gruncie u.d.i.p. do udostępnienia informacji, mającej charakter informacji publicznej i będącej w jej posiadaniu”.
Kwestia ustalenia kręgu podmiotów uprawnionych do uzyskania informacji publicznej była kilkakrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 grudnia 20912 r. (sygn. akt II SAB/Wa 386/12, LEX nr 1246684) stwierdził, że: „ustawa o dostępie do informacji publicznej służy realizacji prawa dostępu na temat funkcjonowania organów władzy publicznej. Racjonalny ustawodawca używając w art. 2 ust. 1 ustawy pojęcia „każdemu” precyzuje zastrzeżone w konstytucji obywatelskie uprawnienie, wskazując, że każdy może z niego skorzystać na określonych w tej ustawie zasadach. Przy czym sformułowanie „każdy” należy rozumieć, jako każdy człowiek (osoba fizyczna) lub podmiot prawa prywatnego”. Ten sam Sąd w postanowieniu z dnia 18 lutego 2010 r. (sygn. akt II SAB/Wa 197/09 OSP 2011/9/94) pokreślił, że „celem ustawy o dostępie do informacji publicznej jest informowanie obywateli o stanie „spraw publicznych”, a nie zdobywanie przez organy administracji publicznej informacji od innych podmiotów”. Biorąc zatem pod uwagę cel i sens ustawy o dostępie do informacji publicznej, przyjętej przecież dla urzeczywistnienia idei transparentności władzy publicznej, należy wskazać, iż sformułowanie „każdy” oznacza „każdego człowieka lub podmiot prawa prywatnego” (podobnie wypowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 1316/12 (LEX 1235179).
Organ przychyla się do tezy wypracowanej w orzecznictwie i uznaje, że powyższe stanowisko nie ma na celu zawężenia dostępu do informacji publicznej. Nie ma bowiem przeszkód, by o informację ubiegało się stowarzyszenie, czy inna osoba prawna lub jednostka organizacyjna. Niemniej jednak zasadnym jest przyznanie takich uprawnień wyłącznie podmiotom prawa prywatnego, bowiem ustawa o dostępie do informacji publicznej służy społecznej kontroli władzy publicznej przez społeczeństwo (tak też P. Szustakiewicz, Ius Novum z 2010 r., nr 2 s. 197). Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie służy przekazywaniu informacji między organami (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Gd 100/14). „Przekazywanie między organami publicznymi posiadanych informacji publicznych następuje na podstawie odrębnych przepisów, a w szczególności tych, które dotyczą realizacji przypisanych im zadań, określonych w ustawach i aktach wykonawczych”. Przepis art. 1 ust. 2 u.d.i.p. stanowi, że jej przepisy nie naruszają innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Oznacza to, że u.d.i.p. stosuje się zawsze wtedy, gdy przepisy innych ustaw nie określają odmiennych zasad i trybu dostępu do informacji publicznej.
Takie żądanie jest niezgodne z celem ustawy o dostępie do informacji publicznej, którym jest informowanie obywateli o sposobie i zasadach funkcjonowania podmiotów realizujących zadania publiczne, lub gospodarujących mieniem publicznym, w celu poprawy tego funkcjonowania (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 marca 2013 r. sygn. akt II SAB/Bd 30/13).
Skoro zatem żądane informacje nie mają charakteru informacji publicznej, organ nie miał zgodnie z art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej podstaw do wydania decyzji. Odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu cyt. ustawy. Wnioskodawca powinien być jednak powiadomiony o braku możliwości udostępnienia informacji, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie poprzez udzielenie niniejszej odpowiedzi.
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
14-11-2018 13:41 | Edyta Szpura | Utworzenie dokumentu na podstawie sprawy KP-PP-I.1431.349.2018 | Wersja aktualnie wyświetlana |