Treść pytania
Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: „treści wydanych decyzji o ustalenie warunków zabudowy dla następujących działek, położonych w Lublinie przy ul. Koncertowej:
- działka nr ewid. ... (obręb: 4 – Czechów II, arkusz ...);
- działka nr ewid. ... (obręb: 4 – Czechów II, arkusz ...);
- działka nr ewid. ... (obręb: 4 – Czechów II, arkusz ...);
- działka nr ewid. ... (obręb: 4 – Czechów II, arkusz ...);
- działka nr ewid. ... (obręb: 4 – Czechów II, arkusz ...);”
Data udzielenia odpowiedzi
Treść odpowiedzi
Odpowiadając na wniosek wyjaśniam, co następuje.
Z treści złożonego przez Wnioskodawcę wniosku wynika wyraźny cel, któremu służyć mają udzielone przez organ informacje, a mianowicie „chęć realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego na działkach sąsiednich, położonych w tym samym obszarze”. Organ, do którego skierowano wniosek przyjął zatem, że żądanie zawarte we wniosku, ma na celu uzyskanie informacji służącej indywidualnemu (prywatnemu) interesowi Wnioskodawcy, a zatem nie może być zrealizowane w trybie dostępu do informacji publicznej.
W wyroku z dnia 11 maja 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I OSK 2777/17, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ustawa o dostępie do informacji publicznej ma zapewniać transparentność działań władzy publicznej, umożliwiać społeczną jej kontrolę, budować społeczeństwo obywatelskie i rozwijać demokrację uczestniczącą, w której obywatele mają wpływ na podejmowanie dotyczących ich decyzji. Dlatego żądana informacja, aby uzyskała walor informacji publicznej musi dotyczyć zgodnie z art. 1 ust. 1 "sprawy publicznej". Przedmiotem takiej informacji jest problem lub kwestie, które mają znaczenie dla większej ilości osób, czy grup obywateli lub też są ważne z punktu widzenia poprawności funkcjonowania organów państwa. Celem ustawy nie jest zatem zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb, w postaci uzyskiwania informacji dotyczących wprawdzie kwestii publicznych, lecz przeznaczonych dla celów handlowych, edukacyjnych, zawodowych czy też na potrzeby toczących się postępowań sądowych. Ustawa o dostępie do informacji publicznej ma służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem publicznych instytucji. Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych, utrwalił się wobec tego pogląd, iż wnioski o udostępnienie informacji publicznej składane przez podmioty, których interesów dotyczą nie są wnioskami o udzielenie informacji publicznej, nie odnoszą się bowiem do "sprawy publicznej". Powyższe stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie (zob. wyrok NSA z dnia 11 marca 2015 r., I OSK 918/14; wyrok NSA z dnia 4 lutego 2015 r., I OSK 430/14; wyrok NSA z dnia 30 października 2012 r., I OSK 1696/12; wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2015 r., I OSK 617/14; wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2014 r., I OSK 2496/14; wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., I OSK 769/12) i literaturze (por. P. Szustakiewicz, Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2015 r., sygn. akt I OSK 1638/14, "Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego" 2016, nr 4, s. 171 i nast.; I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016, s. 25, 68; M. Jabłoński, Udostępnianie informacji publicznej w trybie wnioskowym, Wrocław 2009, s. 151).
Nie budzi zatem wątpliwości organu, że wniosek złożony w dniu 12 lipca 2018 r. ma na celu uzyskanie informacji służącej indywidualnemu interesowi Wnioskodawcy (cel zawodowy), a co za tym idzie nie służy usprawnieniu realizacji zadania publicznego. Dlatego przedmiotowy wniosek nie może być zrealizowany w trybie określonym w ustawie o dostępie do informacji publicznej, gdyż nie odpowiadałoby to celowi ani funkcji przywołanej ustawy.
Skoro zatem żądana informacja nie ma charakteru informacji publicznej, to organ nie miał zgodnie z art. 16 cyt. ustawy podstaw do wydania decyzji. Odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu cyt. ustaw. Wnioskodawca powinien być jednak powiadomiony o braku możliwości udostępnienia informacji, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie poprzez udzielenie niniejszej odpowiedzi.
Niezależnie od powyższego, należy stwierdzić, że celowi wskazanemu przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku służy ustalenie w formie decyzji warunków zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 z poźn. zm.) w przypadku zmiany zagospodarowania terenu polegającej na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części w sytuacji braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (mpzp) należy uzyskać decyzję o warunkach zabudowy. Właśnie ta decyzja jest instrumentem prawnym służącym określeniu sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu nieobjętego ustaleniami mpzp z wyjątkiem przewidzianym w art. 86 cyt. ustawy oraz w sytuacjach, gdy zmiana zagospodarowania nie wiąże się z realizacją inwestycji celu publicznego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 cyt. ustawy. Takim instrumentem natomiast nie jest ustawa o dostępie do informacji publicznej.
Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie tworzy, nie przekształca ani nie znosi żadnego stosunku prawnego. Ponadto, interes wykazywany przez uczestnika postępowania nosi wszelkie cechy interesu faktycznego. Jest mianowicie przyszły (planowany), a nie aktualny, nie ma także charakteru konkretnego, ponieważ nie jest powiązany z sytuacją faktyczną podmiotu administrowanego (ubiegającym się może być każdy). W konsekwencji decyzja nie ma też charakteru indywidualnego, ponieważ nie jest związana z sytuacją faktyczną tego podmiotu, mającą odzwierciedlenie w normie administracyjnego prawa materialnego. Wreszcie interes uczestnika nie znajduje odzwierciedlenia w prawie, nie ma bowiem w przepisach materialnych wskazanych żadnych okoliczności faktycznych dotyczących podmiotu ubiegającego się o decyzję, których powołanie przesądzałoby o wydaniu albo odmowie wydania decyzji o treści wskazanej we wniosku. O wydaniu lub odmowie przesądzają bowiem okoliczności faktyczne związane z planowaną inwestycją, a nie z cechami podmiotu.
Powyższe oznacza, że w zasadzie każdy podmiot mający subiektywny zamiar dokonania zabudowy lub innego zagospodarowania jakiegoś terenu lub wykazujący zainteresowanie zagospodarowaniem określonej nieruchomości może ubiegać się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Celem bowiem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest przesądzenie o zgodności zmierzonej inwestycji z przepisami prawa planistycznego obowiązującego na danym terenie.
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
26-07-2018 16:56 | Paweł Janiszewski | Utworzenie dokumentu na podstawie KP-PP-I.1431.236.2018 | Wersja aktualnie wyświetlana |