Treść pytania
Część I
Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: dokumentów przekazanych Komisji Rewizyjnej dotyczących sprawozdań spółek miejskich Gminy Lublin.
Część II
Wnoszę o wydanie wnioskowanych przeze mnie dokumentów, przedłożonych Komisji Rewizyjnej w terminie do 27 października 2017 roku.
Treść odpowiedzi
Część I
Odpowiadając na wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: „dokumentów przekazanych Komisji Rewizyjnej dotyczących sprawozdań spółek miejskich Gminy Lublin” informuję, że na prośbę Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej RML (prośba dotyczyła przekazania „bilansów finansowy spółek miejskich wraz z opinią biegłych rewidentów za rok 2016"), Biuro Nadzoru Właścicielskiego przekazało sprawozdania finansowe spółek za 2016 r., w których Gmina Lublin posiada udziały lub akcje. Przekazanie informacji nastąpiło w związku z uprawnieniami przysługującymi radnym na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących oraz Statutu Miasta Lublin w tym § 69 ust. 2 i § 87.
W ocenie organu, do którego skierowano wniosek, żądane informacje nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) o dostępie do informacji publicznej, ponieważ wszystkie sprawozdania finansowe spółek prawa handlowego (wraz z opinią biegłego rewidenta), przekazane Komisji Rewizyjnej, zostały złożone przez poszczególne spółki w KRS, którym dla spółek z zaangażowaniem Miasta Lublin jest Rejestr Przedsiębiorców KRS prowadzony przez VI Wydział Gospodarczy KRS Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku. Żądane informacje są zatem dostępne publicznie w tym Rejestrze, jak również są dostępne w ogólnokrajowym dzienniku urzędowym "Monitor Sądowy i Gospodarczy" stanowiącym publikator publicznie dostępny, co wynika z art. 8 i art. 8a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. 2013 r., poz. 1203 z późn. zm.) oraz art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047).
Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym każdy ma prawo otrzymać z katalogu, drogą elektroniczną, poświadczone kopie dokumentów wymienionych w ust.1 tej ustawy. Skoro żądane informacje są dostępne na zasadach i w trybie przewidzianym w tym trybie, to nie podlegają one udostępnieniu w drodze ustawy o dostępie do informacji publicznej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt II SAB Lu 195/16).
W sytuacji, gdy dana informacja osiągalna jest w innym trybie, organ nie ma podstaw do wydania decyzji administracyjnej o odmowie udostępnienia informacji lub o umorzeniu postępowania. Właściwą formą odniesienia się do wniosku o udostępnienie takiej informacji jest pismo zawiadamiające o braku możliwości zastosowania przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.
W świetle powyższego, proszę przyjąć przedstawione stanowisko organu za wiążące.
Część II
Odpowiadając na pismo przesłane za pośrednictwem poczty elektronicznej, dotyczące natychmiastowego wydania wnioskowanych dokumentów przedłożonych Komisji Rewizyjnej na podstawie § 104 Statutu Miasta Lublin informuję, że odpowiedź w powyższym zakresie została Panu przekazana pismem z dnia ... października 2017 r. a jej treść pozostaje aktualna w kontekście żądania wydania dokumentów na zasadach określonych w Statucie.
Należy bowiem pamiętać, że w świetle art. 61 Konstytucji RP zagadnienia zakresu materialnego i granic prawa do informacji oraz trybu udzielania informacji z drugiej nie są tożsame (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 września 2002 r. (sygn. K 38/01, publ. OTK-A 2002/5/59).
Jak stwierdził Trybunał prawo do informacji oraz jego zakres wyznaczają bezpośrednio same przepisy art. 61 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji RP oraz ustawy zwykłe doprecyzowujące te treści, a także ustawy o których mowa jest w art. 61 ust. 3 Konstytucji, a które wprowadzić mogą ograniczenia prawa do informacji w zakresie tam określonym. Skoro zatem ustawy zwykłe mogą nawet, w zakresie wskazanym w art. 61 ust. 3 Konstytucji, zawęzić zakres określonego bezpośrednio w Konstytucji prawa do informacji publicznej, to oznacza to, że współwyznaczają one zakres tego prawa. Czym innym jest przy tym samo prawo do informacji publicznej oraz kwestia jego zakresu, czym innym zaś zagadnienie dostępu do dokumentów i korzystania z nich oraz wyznaczenie odpowiednich zasad regulujących te kwestie.
Zakres prawa do informacji, wyznaczony jest - jak to stwierdził Trybunał - bezpośrednio przez art. 61 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji oraz ustawy zwykłe. Natomiast "tryb udzielania informacji", o którym jest mowa w art. 61 ust. 4 Konstytucji, to dyrektywy proceduralne, wskazujące sposób urzeczywistniania materialnej treści tego prawa. Poza dyrektywami proceduralnymi uzupełniające, lecz istotne znaczenie mają uregulowania zagadnień organizacyjno-technicznych; bez nich urzeczywistnienie prawa do informacji byłoby utrudnione, a nawet czasami niemożliwe. Wobec tego stwierdzić należy, iż zakres regulacji objętej upoważnieniem zawartym w art. 61 ust. 4 Konstytucji dotyczy ustalenia metody postępowania, sposobu załatwiania określonych spraw, a także bazy organizacyjno-technicznej, w oparciu o którą sprawy takie będą załatwiane. Skoro tak, to użyte w zaskarżonych przepisach, wyrażenie "zasady" odnosić się może jedynie do tych dyrektyw proceduralnych, które mają wyłącznie charakter techniczno-organizacyjny, a zarazem wskazują na sposób urzeczywistniania materialnej treści prawa do informacji. Dyrektywy takie dotyczyć mogą tylko kwestii o stricte techniczno-porządkowym charakterze, jak - przykładowo - określenie czasu urzędowania, w którym dany dokument będzie udostępniany, wskazanie jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za udostępnianie określonych dokumentów, sprecyzowanie zasad, w oparciu o które odbywać się będzie ich kopiowanie itd. Zważyć należy, iż są takie dyrektywy proceduralne, które przesądzać mogą wprost o istnieniu prawa do informacji. Dowodzi tego ustawa o dostępie do informacji publicznej. Zawiera ona dyrektywy proceduralne, określające sposób urzeczywistniania materialnej treści prawa do informacji, niezależnie od uregulowań zawartych w zaskarżonych przepisach. Właśnie ich przegląd wskazuje, że dyrektywy proceduralne dotyczyć mogą kwestii takich, jak konkretyzacja form dostępu do informacji poprzez rozstrzygnięcie, czy informacja taka ma być udostępniana przez jej ogłoszenie w publikatorze, czy też w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych, zapewnienie możliwości kopiowania takich informacji lub uzyskania odpowiedniego wydruku, przesłania takiej informacji albo przeniesienia jej na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji, ustalenie, czy dana informacja udostępniana ma być z urzędu, czy też na wniosek wraz ze związaniem organu powołanego do jej udostępnienia określonym terminem, określenie formy, w jakiej nastąpić ma ewentualna odmowa udzielenia informacji wraz ze sprecyzowaniem środków zaskarżenia w tej mierze, itd.
Reasumując uznać trzeba, iż "zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich" określone m.in.: w Statucie Miasta Lublin, rozumiane mogą być wyłącznie jako dyrektywy o charakterze techniczno - organizacyjnym i porządkowym, wskazujące na sposób urzeczywistniania materialnej treści prawa do informacji, którego zakres wyznaczony jest przez art. 61 ust. 1 oraz ust. 2 Konstytucji RP, a także przez ustawy, o których mowa w art. 61 ust. 3 Ustawy Zasadniczej.
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
21-02-2018 10:58 | Anna Gaj | Utworzenie dokumentu na podstawie sprawy nr KP-PP-I.1431.430.2017 | Wersja aktualnie wyświetlana |