Treść pytania
Wnoszę o dostęp do informacji publicznej w zakresie udzielenia odpowiedzi na pytanie: czy Państwo płacą za tereny które nie są użytkowane – lub niezamieszkane przez ludzi – oczywiście mam na myśli Miasto Lublin. Jeśli Państwo płacą czynsz – to proszę napisać jakiej wysokości.
Treść odpowiedzi
Do Urzędu Miasta Lublin wpłynęły wnioski o dostęp do informacji publicznej w zakresie udzielenia odpowiedzi na pytanie: „Czy Państwo płacą za tereny które nie są użytkowane – lub niezamieszkane przez ludzi – oczywiście mam na myśli Miasto Lublin. Jeśli Państwo płacą czynsz – to proszę napisać jakiej wysokości”.
Odpowiadając na wniosek informuję, że powyższe żądanie jest sformułowane nieprecyzyjnie i bardzo ogólnie: w stopniu nie pozwalającym na ustalenie rzeczywistej treści prośby. Z wniosku nie wynika bowiem jakich konkretnie wydatków miasta Lublin ma dotyczyć odpowiedź, ani też nie jest jasne w stosunku do jakich nieruchomości (będących czyją własnością) miałyby być ponoszone te wydatki.
Należy w tym miejscu zauważyć, że gmina Lublin jest osobą prawną i ponosi różne ciężary związane z nieruchomościami będącymi jej własnością. Gmina jest podatnikiem podatku od nieruchomości w zakresie nieruchomości stanowiących jej własność: nieprzekazanych w posiadanie innym podmiotom i niepodlegających wyłączeniu lub zwolnieniu z opodatkowania na podstawie ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 z późn. zm.) lub na mocy uchwał rad gmin. Wynika, to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który ustanawia regułę, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na właścicielu (posiadaczu samoistnym) nieruchomości lub obiektów budowlanych oraz użytkowniku wieczystym gruntów.
Ponadto, jednostka samorządu terytorialnego (gmina) ponosi również wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Należne od nich kwoty są proporcjonalne do udziałów we wspólnocie poszczególnych właścicieli. Wszyscy właściciele odprowadzają zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Pieniądze wspólnota przeznacza na: wydatki, remonty i bieżącą konserwację, utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne (jeżeli nie pokrywają ich bezpośrednio właściciele poszczególnych lokali) oraz na opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody zużytych na potrzeby nieruchomości wspólnej oraz na opłaty za antenę zbiorczą i windę. Można więc w tym przypadku mówić o wydatkach koniecznych służących do utrzymania nieruchomości w odpowiednim stanie (na konserwacje czy remonty), wydatki użyteczne, które zwiększają wartość nieruchomości, oraz pozwalające ograniczyć koszty zużycia mediów. Opłaty należne od członka wspólnoty wylicza się na podstawie jego udziału - stosownie do wielkości udziału gmina odpowiada też za zobowiązania wspólnoty dotyczące nieruchomości wspólnej (np. spłata kredytu na ocieplenie budynku).
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że z przedmiotowego żądania nie wynika w sposób niebudzący wątpliwości, jakich konkretnie informacji o ciężarach ponoszonych przez miasto Lublin domaga się Wnioskodawca. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych aby reżim ustawy o dostępie informacji publicznej znalazł zastosowanie przy załatwieniu określonego wniosku - z wniosku tego musi wynikać, że dotyczy on informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 cyt. ustawy. Ocena tego, czy wniosek dotyczy informacji publicznej, dokonywana powinna być przez pryzmat informacji, o które wnioskuje podmiot składający wniosek. Wskazanie zatem żądanych informacji musi być na tyle precyzyjne i jasne, aby nie budził wątpliwości zakres żądania wnioskodawcy. Jeżeli wniosek nie spełnia tego standardu i nie zostanie sprecyzowany przez wnioskodawcę, wówczas nie może być traktowany jako wniosek o informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wobec czego nie wywołuje skutku prawnego w postaci obowiązku organu zastosowania przepisów tej ustawy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2016 r. (sygn. akt I OSK 219/15).
Wskazać należy, że wniosek z dnia 8 listopada 2018 r. nie zawiera takiego sprecyzowanego żądania, które odnosiłoby się do informacji publicznej. Jego przedmiotem nie jest informacja, która w ogóle może być rozpatrywana przez pryzmat art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Analiza wskazanego pisma nie pozwala traktować go jako wniosku o informację publiczną, gdyż nie zawiera ono wyraźnego żądania odnoszącego się do prawidłowo sprecyzowanej informacji należącej do sfery faktów. Nie sposób zatem stwierdzić, że w stosunku do tak zredagowanego pisma znajdują zastosowanie przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Celem ustawy o dostępie do informacji publicznej jest zapewnienie dostępu do informacji w sprawach publicznych, nie zaś zobowiązanie organów do rozpatrywania w trybie tej ustawy każdego pisma, w tym jedynie formalnie i subiektywnie w ocenie wnioskodawcy stanowiącego wniosek o informację publiczną. Niesprecyzowane wnioski o informacje, zawierające sformułowania chaotyczne, nielogiczne, wadliwe językowo itp. - obiektywnie niepozwalające ustalić treści żądania wnioskodawcy - nie stanowią wniosków o informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a w rezultacie nie podlegają rozpatrzeniu w jej trybie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2016 r. (sygn. akt I OSK 219/15).
Data | Użytkownik | Zmiany | Zapisane wersje |
---|---|---|---|
23-01-2019 14:31 | Joanna Kapica-Tokarczyk | utworzenie dokumentu na podstawie sprawy KP-PP-I.1431.358.2018 | Wersja aktualnie wyświetlana |