284. Wniosek o dostęp do informacji publicznej dotyczący zestawienia wydatków, wydanych decyzji, dowodów osobistych, praw jazdy, zaświadczeń potwierdzających wpis przedsiębiorcy w ewidencji działalności gospodarczej, zgłoszonych skarg i wniosków

Wnoszę o udostępnienie informacji publicznej z lat 2013 - 2018 (każdy rok oddzielnie) w zakresie:

• zestawienia wydatków (płace, pochodne od płac, wydatki rzeczowe, wydatki inwestycyjne) poniesione na utrzymanie Urzędu Miasta (dział 750 rozdział 75023),
• wielkości zatrudnienia (w osobach) w Urzędzie Miasta,
• liczby wydanych dowodów osobistych,
• liczby wydanych praw jazdy,
• liczby wydanych decyzji o nadanie numeru PESEL,
• liczby wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę,
• liczby wydanych zaświadczeń potwierdzających wpis przedsiębiorcy w ewidencji działalności gospodarczej,
• liczby zgłoszonych skarg i wniosków,
• liczby wydanych decyzji administracyjnych w wyniku stosowania Kodeksu postępowania administracyjnego (KPA).

W przedmiotowym wniosku wskazuje Pani, że uzyskane od Urzędu Miasta Lublin informacje będą wykorzystane do celów naukowych. Powyższy cel uzyskania informacji wskazuje, że w istocie przedmiotem prośby jest udostępnienie informacji sektora publicznego do ponownego wykorzystywania.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2018, poz.1243) przez ponowne wykorzystywanie należy rozumieć wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej informacji sektora publicznego, w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny cel, dla którego informacja została wytworzona.

Komisja Europejska wskazuje, że ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego oznacza wszelkie twórcze wykorzystywanie danych, np.: przez zwiększenie wartości danych, łączenie danych z różnych źródeł w celu wytworzenia pożądanego rezultatu i rozwijanie aplikacji, zarówno w celach komercyjnych jak i niekomercyjnych.

Prawo dostępu do informacji publicznej w celu jej ponownego wykorzystywania jest publicznym prawem podmiotowym, które gwarantuje uzyskanie informacji publicznej w określonym celu. Celem tym jest osiągnięcie przez wnioskodawcę szeroko pojętej „korzyści”. Sięga on zatem dalej niż zapewnienie przejrzystości procesu decyzyjnego i działań państwa oraz stworzenia obywatelom realnych możliwości wykorzystania i obrony swych konstytucyjnych praw wobec władzy publicznej (por wyrok WSA z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 599/16). W rezultacie prawo do ponownego wykorzystywania informacji to nie to samo co prawo do dostępu do informacji, gdyż celem dostępu do informacji publicznej jest kontrola życia publicznego, natomiast w przypadku ponownego wykorzystywania informacji publicznej jest to przede wszystkim cel rynkowy i gospodarczy.

W analizach doktrynalnych dotyczących omawianej problematyki podkreśla się, że w przypadku prawa do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego korzyść odnoszona przez użytkownika tej informacji bierze się w szczególności stąd, że podmiot zobowiązany udostępniający lub przekazujący daną informację wykonuje na niej uprzednio określone operacje (inaczej mówiąc, poddaje te informacje określonej obróbce analitycznej lub technicznej), względnie też wyraża zgodę na udostępnienie informacji, do których posiada prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, informuję, że wniosek Pani nie może być zrealizowany w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Jego realizacja może natomiast nastąpić w oparciu o przepisy ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, jednakże po złożeniu wniosku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego i tylko w stosunku do informacji, które nie zostały udostępnione w Biuletynie Informacji Publicznej lub w centralnym repozytorium. Z uwagi na to, że przedmiotowy wniosek jednoznacznie określa tryb w jakim domaga się Pan udzielenia informacji organ jest tym żądaniem związany i nie może samodzielnie konwertować zgłoszonego wniosku o udostępnienie informacji publicznej w kierunku ponownego wykorzystywania tej informacji. Wprawdzie organ dokonuje oceny zgłoszonego żądania, jednakże samodzielnie nie może nadawać mu innej treści niż wynika to z wniosku strony (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 lutego 2013 r. sygn. akt II SAB/Ol 5/13).

W celu zatem uzyskania zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego proponuję podjęcie działania w oparciu o przepisy ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. W tym miejscu należy mieć jednak na względzie to, iż wniosek o ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego, w odróżnieniu od wniosku o dostęp do informacji publicznej, składanego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej ma sformalizowanych charakter. Przepis art. 21 ust. 3 i nast. ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, wskazuje warunki formalne (elementy obowiązkowe), których spełnienie umożliwia rozpatrzenie wniosku przez podmiot zobowiązany do udostępnienia lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania.

Wniosek taki musi zawierać w szczególności:

• nazwę podmiotu zobowiązanego (pkt 1);
• informacje o wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko albo nazwę oraz adres umożliwiający dostarczenie odpowiedzi do wnioskodawcy albo pełnomocnika tego wnioskodawcy w sposób lub w formie wskazanych we wniosku (pkt 2);
• wskazanie informacji sektora publicznego, która będzie ponownie wykorzystywana, a jeżeli jest już udostępniona lub przekazana warunki, na jakich ma być ponownie wykorzystywana, oraz źródło udostępnienia lub przekazania (pkt 3);
• wskazanie celu ponownego wykorzystywania (komercyjny albo niekomercyjny), w tym określenie rodzaju działalności, w której informacje sektora publicznego będą ponownie wykorzystywane, w szczególności wskazanie dóbr, produktów lub usług (pkt 4);
• wskazanie formy przygotowania informacji sektora publicznego, a w przypadku postaci elektronicznej, także wskazanie formatu danych (pkt 5);
• wskazanie sposobu przekazania informacji sektora publicznego, o ile nie została udostępniona lub przekazana w inny sposób, albo sposobu dostępu do informacji gromadzonych w systemie teleinformatycznym (pkt 6).

Spełnienie wyżej wymienionych wymagań jest niezbędną przesłanką skuteczności prawnej wniosku o ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego. W sytuacji braków co do treści wniosku, podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji sektora publicznego mają obowiązek podjęcia czynności w celu usunięcia braków formalnych. Przepis art. 21 ust. 6 cyt. ustawy stanowi bowiem, że w przypadku niespełnienia warunków formalnych wniosku wzywa się wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wraz z pouczeniem, że ich nieusunięcie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

Odnosząc się do żądania udostępnienia „zestawienia wydatków (płace, pochodne od płac, wydatki rzeczowe, wydatki inwestycyjne) poniesionych na utrzymanie Urzędu Miasta (dział 750 rozdział 75023)”, informuję, że są one publicznie dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej (BIP) pod linkami:

• 2013 r.: Sprawozdanie z wykonania budżetu miasta Lublin za 2013 rok
• 2014 r.: Sprawozdanie z wykonania budżetu miasta Lublin za 2014 rok
• 2015 r.: Sprawozdanie z wykonania budżetu miasta Lublin za 2015 rok
• 2016 r.: Sprawozdanie z wykonania budżetu miasta Lublin za 2016 rok
• 2017 r.: Sprawozdanie z wykonania budżetu miasta Lublin za 2017 rok
• 2018 r.: Informacja z wykonania budżetu miasta Lublin za I półrocze 2018 roku

Jednocześnie informuję, że w stosunku do informacji opublikowanych w BIP zostały określone warunki ponownego wykorzystywania w postaci obowiązku poinformowania o źródle, czasie wytworzenia i pozyskania informacji od Urzędu Miasta Lublin oraz obowiązku poinformowania o przetworzeniu informacji ponownie wykorzystywanej dostępne w BIP pod linkiem: Ponowne wykorzystanie.

Odnosząc się natomiast do żądania Pani o udostępnienie liczby wydanych decyzji o nadaniu numeru PESEL oraz liczby wydanych „zaświadczeń potwierdzających wpis przedsiębiorców w ewidencji działalności gospodarczej” , proszę przyjąć co następuje.

Rejestr PESEL zawiera dane osobowo-adresowe obywateli polskich i cudzoziemców, w tym obywateli polskich przebywających za granicą. Zawiera dane osób, którym został nadany numer PESEL. Nadaje go na wniosek minister właściwy do spraw informatyzacji w formie czynności materialno - technicznej.

Natomiast organem właściwym do przyjęcia wniosku o nadanie numeru PESEL jest organ gminy, który dokonał zameldowania na pobyt stały lub czasowy, a w przypadku braku miejsca zameldowania, organ gminy właściwy dla siedziby pracodawcy. W razie niemożności ustalenia właściwego organu gminy – organ gminy właściwy dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy. Właściwość miejscowa organu gminy do przyjęcia wniosku o nadanie numeru PESEL dotyczy osoby, dla której ma być nadany numer.

Rejestr PESEL, zasilany jest obecnie w trybie rzeczywistym, bez opóźnień – bezpośrednio przez urzędników organów ewidencji ludności np. meldunki, rejestracja cudzoziemców oraz inne rejestry centralne. Organ nie wydaje w tej sprawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja administracyjna.

Jeśli chodzi natomiast o żądanie Pani dotyczące zaświadczeń potwierdzających wpis przedsiębiorcy do ewidencji działalności gospodarczej, informuję, że Centralna Ewidencja Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), prowadzona przez ministra właściwego do spraw gospodarki umożliwia bezpłatny dostęp do informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie.

Wpisy do ewidencji są dokonywane zdalnie poprzez system teleinformatyczny prowadzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki lub tradycyjnie za pośrednictwem urzędu gminy wybranego przez wnioskującego o wpis przedsiębiorcę.

Wpis do CEIDG polega na wprowadzeniu do systemu teleinformatycznego danych podlegających wpisowi. Wpis do CEIDG jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w CEIDG, nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wpływu do CEIDG wniosku o wpis.

Organ gminy zatem ma za zadanie jedynie przekształcić wniosek, na postać dokumentu elektronicznego, opatrując go kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym, albo podpisuje go w inny sposób akceptowany przez system CEIDG, umożliwiający jednoznaczną identyfikację osoby przesyłającej wniosek, czas jego przesyłania oraz zapewniający integralność danych zawartych we wniosku, i przesyła do CEIDG nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu jego otrzymania.

Biorąc powyższe pod uwagę, wypis”, “zaświadczenie” lub “odpis” (każde z tych określeń używane jest zamiennie i oznacza ten sam rodzaj dokumentu) z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wygenerować można bezpłatnie i samodzielnie.

Na oryginalnym odpisie CEIDG zawsze znajdują się 3 istotne cechy:

• logo Ministerstwa Rozwoju oraz CEIDG,
• adres internetowy strony, z której wygenerowano odpis, czyli w tym przypadku https://prod.ceidg.gov.pl,
• datę i godzinę wygenerowania dokumentu.

Podsumowując, Urząd Miasta Lublin nie wydaje decyzji o nadaniu numeru PESEL jak również zaświadczeń potwierdzających wpis przedsiębiorców w ewidencji działalności gospodarczej po roku 2012. Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego przez informację sektora publicznego należy rozumieć każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej itp. jednakże będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego do jej udzielenia.